Van auto's naar koeien....

Dag allemaal,

Nu alweer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Ondertussen hebben we een bus gekocht en is hij al bijna helemaal ingericht. Tegen alle verwachtingen in is het geen Toyota Hiace geworden, maar een Nissan Homy. Klinkt wel huiselijk toch? We zouden Hiace kopen van een kiwi maar daarvan was de radiator stuk. Opzich geen probleem, kwestie van een nieuwe kopen maar dat wilde deze cheapskate kiwi niet, hij ging opzoek naar een goedkopere oplossing…. Dat ging allemaal niet zo makkelijk als hij dacht, van de ene naar de andere sloop werd hij gestuurd en uiteindelijk had iemand er een…bleek de verkeerde te zijn en zo duurde het steeds langer. Uiteindelijk hebben we deze auto gekocht van twee Zweedse backpackers. Deze jongens wilde hun auto graag zo snel mogelijk kwijt zodat ze naar Australië konden. En wij wilde op het eind toch wel heel graag weg uit Auckland. We moesten alleen nog even onze kiwi laten weten dat de deal niet doorging, arme jongen, hij was zo aardig en deed echt zn best voor ons. It’s a hard world mate…

Dus nadat de deal rond was en wij de verzekering en de ‘anwb’ geregeld hadden (die we eergister moesten oproepen ook) zijn we vertrokken naar Scott en zijn vrouw Charlotte. Toine en Scott waren huisgenootjes toen Toine eerder in Nieuw Zeeland woonde. Zij wonen ongeveer 3 uur van Auckland vandaan en hebben een koeienboerderij. Tevens hebben zijn veel ruimte en veel gereedschap, ideaal voor ons om de bus naar onze wensen om te bouwen. Maar voor wat hoort wat natuurlijk; dus hebben we tussen het klussen door ook al koeien staan melken. Ze hebben meer dan 300 koeien, dus het gaat niet op de hand, maar met de machine. Maar je moet de machine nog wel even vast en loskoppelen. Geloof me dit is een heel risicovol klusje. Om er goed bij te kunnen sta je echt heel dicht op de koe, in een soort van greppel. Eigenlijk precies onder hun kont. En die beesten plassen en poepen maar raak. Ze hebben een soort van waarschuwmechanisme, want eerst gaat het staartje omhoog. Maar als je druk bezig bent bij die uiers is het niet altijd even makkelijk om de staartjes in de gaten te houden. Toine had mazzel, die kon met zn lange armen ver bij die konten vandaan staan en goed overzicht houden op dreigende staartbewegingen. Een hele ervaring dus….

Maar op een Nieuw Zeelandse boerderij heb je natuurlijk ook allemaal leuke speeltjes: quad bikes, crossmoters, tractors, shotguns. Dus binnen een dag had Toine een heleboel nieuwe, stoere dingen geleerd, quad biken, motorrijden, lassen en schieten. En ook ik heb een rondje gemaakt op de quad bike. Gaaf hoor. Wel zwaar om ze te sturen, vooral als je niet zo hard durft….

Toen we de eerste avond hier aankwamen werden we meteen meegenomen naar een familie etentje. En iedereen was zo vriendelijk, geïnteresseerd en gastvrij. Na onze tijd in het zakelijke Auckland, hadden we dan nu eindelijk ons warme Nieuw Zeelandse welkom, waarvan we wisten dat het bestond, maar wat we tot dan toe alleen nog niet waren tegen gekomen. Na deze avond wisten we weer waarom we zo graag naar Nieuw Zeeland wilden.

De bus wordt echt fantastisch, het is de lange versie van de Homy wat echt ideaal is. Er zat al een bed in wat echt belachelijk onhandig gebouwd was. Dat hebben we er allemaal uitgesloopt en zijn nu bijna klaar met onze eigen inrichting. We hebben een vast bed erin gebouwd wat binnen een mum van tijd een royale bank wordt en een gigantische tafel van 1m bij 1m. Onder alles door hebben we een heerlijk zacht tapijtje gelegd met een warm onderlaagje. Eef heeft zelf gordijnen gemaakt een boerenhollands tintje en morgen gaan we elektriciteit inbouwen. Echt leuk om te doen, ondanks dat we dit nog niet eerder hebben gedaan gaat het echt goed!

Bij dit berichtje zullen we meteen een paar gave foto’s plaatsen. Natuurlijk van de auto. En van onze koeienmelkavonturen.

Bedankt voor alle leuke berichtjes bij het vorige bericht. Stuur ons vooral ook mails hoe het met jullie gaat!

Liefs,

Toine en Eva